Schaatsen verleer je niet. Als Indisch kind, net uit de tropen, heb ik het ook geleerd. Ik vond het leuk, en het zwierige gevoel kan ik nog steeds oproepen. Maar echt goed schaatsen leerde ik niet.

Dat zit wel snor! Een raadselachtige uitdrukking.

 Ze staat er wat eenzaam op de boulevard, de Fenicische godin Malac.

 Aan het strand in Rincon de la Victoria zien we rechts de vliegtuigen op Malaga aanvliegen. Verder is er de zee, tot er ineens iets aan de horizon verschijnt.

Temidden van de kerstverlichting op straat valt een ander lichtsignaal op: het groene kruis van de apotheek. Een niet te missen wegwijzer.

Nederland is net bekomen van Sinterklaas, in Spanje is sinds begin december Kerstmis in aantocht. 

Vier jaar geleden lukte het ook al niet.

Er wordt nogal eens geklaagd over de rekenlessen die kinderen op school krijgen. Maar AH is optimistisch over het niveau dat ze uiteindelijk bereiken.

Maar soms staan we lijnrecht tegenover elkaar. Dan wil ik iets wat altijd zonder problemen ging, zoals traplopen, maar zijn mijn benen als het ware te lui om zich in beweging te zetten.

Er gaat iemand dansen. Op het station. In Antwerpen. 

Twee jaar geleden maakte ik een stukje over Doris Day. Sindsdien kom ik haar naam voortdurend tegen bij de laatste tien zoekopdrachten die naar dit weblog leiden. Is ze zo populair? Dan wordt het tijd voor een update, want op 3 april is het weer zover. Doris Day wordt dan 87 jaar!

Er bestaan zoekmachines voor teksten. Helaas nog niet voor beeldmateriaal, maar sinds enige tijd wel voor muziek. Handig als er weer zo'n liedje in je hoofd zit en je niet op de titel kunt komen.

Als ik mijn ogen dicht doe, kan ik schaatsen als de beste. Mijn motorisch geheugen laat me niet in de steek. 

 Je bent een meeuw en je wilt wat.

 Wat weten wij van onze grondwet? Het leeft niet zo erg, om het zachtjes uit te drukken. Misschien moeten we er wel een Dag van de Grondwet voor creëren, zoals in Spanje.

 Op 27 juli schreef ik een logje over Hillary. Die zien we nog wel eens terug, dacht ik.

De tv-beelden van de Amerikaanse verkiezingen hebben iets bekends. Alsof alles al eerder op de buis is geweest. Met andere namen weliswaar, maar toch.

 Daar is dus nu Sarah Palin. En Todd Palin. En een hele familie Palin. Ze maken zich al klaar voor 2012. Tijd voor nog een andere Palin om zijn partijtje mee te blazen. Michael Palin for President!

Ik heb mijn romantische beeld van Alaska - de bossen! de sneeuw! het leven tot de kern teruggebracht! - ernstig moeten bijstellen sinds Sarah Palin daarvandaan blijkt te komen. Een nuchtere hockey-mom past niet in het plaatje van ongerepte natuur. Maar er is altijd nog de veelgeprezen tv-serie Northern Exposure, gemaakt in de jaren '90. Alaska fungeert daarin als inspiratiebron voor filosofische bespiegelingen en als achtergrond waartegen dagelijkse beslommeringen futiel overkomen.

Oudere mensen kunnen nog heel alert overkomen. Maar hun motoriek verraadt hen.

 Er is veel verzet tegen windmolenparken. Ze zouden het landschap vervuilen of het uitzicht op zee verstoren. We zijn ook niets gewend.

Het went nooit, de combinatie van oude bouw en nieuwe uitbouw. Het Stedelijk Museum, een prachtig negentiende-eeuws bakstenen gebouw zal uitgebreid worden met een futuristische glazen vleugel.  

Er zijn handige en onhandige uitvindingen. Het florkje spant wel de kroon in onhandigheid. 

 Ik lees Engelse en Amerikaanse boeken het liefst in de oorspronkelijke taal. Dat dacht ik tenminste.

Buiten is het 30 graden. Binnen zit Hillary Clinton. Te kijken naar Obama op tv. Zich te verbijten. En te broeden op een masterplan.

Een blikvanger voor een boekomslag: ranke benen, hoge hakken. Een terugkerend thema dit jaar.

Hoe kijkt een mens naar de dieren om hem heen? Even snel voorbij de filosofie met haar geneuzel over geest- en zielsverwantschap: in praktische zin zien wij de dieren als gebruiksdieren, dieren om te aaien of dieren om voor weg te lopen. Maar is er niets meer dan dat?

'Jemig de pemig', een uitdrukking uit de jaren vijftig, later weer in zwang gebracht door Koot en Bie. Maar waarom 'pemig' en niet 'semig' of 'lemig'? De p is kennelijk populair. Zoals in de p-taal.

De censuur in China gaat moeilijke tijden tegemoet. Bloggers ontwikkelen een geheimtaal en bijzondere codes om hun berichten naar buiten te brengen.

Het Is duidelijk dat de Chinese overheid niets moet hebben van buitenlandse journalisten die tijdens de Olympische Spelen vrijelijk berichten over wat er in en vooral naast de Spelen gebeurt.  Maar hoe verkoop je dat?

Het manuscript ligt bij de uitgeverij. Alweer een spannend boek! Nu het omslag nog...
In de VN Detective & Thrillergids van deze maand staan '500 titels voor een spannende vakantie'. Maar dat betekent niet 500 maal een origineel omslag.

Mijn dicteerprogramma is fantastisch. Moeilijke woorden zijn geen probleem, alleen met de namen moet ik bijspringen. En met het woord 'gratis',  zie ook het vorige logje.

 "NaturallySpeaking" heet het programma waarmee ik via een microfoon een stukje kan schrijven. Het programma vertaalt gesproken in geschreven taal. Dit is het resultaat.

In het Amsterdamse Amstelpark liepen zo'n tachtig kippen vrij rond. Ze hoorden bij het park. Maar ze liepen ook wel eens de weg op en nu zijn ze verdwenen. Het Amstelpark is weer net zo saai als in het begin.

 Hallo Alex! It's a lovely day today, so I send you this message. Say hi to Maxima!

In Fitna wordt het terroristiche geweld omlijst door o.a. muziek uit de Peer Gynt suites. Henrik Ibsen en Edvard Grieg zouden zich in hun graf omdraaien.

Mijn hersenen en ik leven in gescheiden werelden. Als ik naar het toetsenbord reik, is die actie al tot in de puntjes voorbereid zonder dat ik daar weet van heb. En de woorden die daarna verschijnen zijn een resultaat van talloze bliksemsnelle ontploffinkjes in mijn brein.

Op de sprint is Rita duidelijk de favoriet. Maar op de lange afstand staat Geert bovenaan. De stand in het klassement.

 RSI-klachten komen  steeds vaker voor, ook bij jongeren. Het wachten is op de eerste aap met een muisarm.

 Waarom is er wel een markt voor Het Jongensboek en niet voor Het Meisjesboek?

Het aardige van goede voornemens is dat je er zo'n goed humeur van krijgt.

'Van oude menschen; de derde leeftijd en de letteren' is voluit het thema van de Boekenweek 2008. Men is er vast al druk mee bezig. 

Er zijn dieren die naar je kijken en er zijn dieren die je aankijken. En je gezicht onthouden.

Trots op Nederland. Een trotse natie. Dat klinkt alsof je een prijs gewonnen hebt.

Bij het lezen van een boek

 Gebeurtenissen uit het nieuws houd ik toch aardig bij, dacht ik. Tot ik een testje deed om te zien wat ik er nou echt van onthouden heb.

Een goede vriend mailt uit New York waar hij een tijdje werkt hoe hij tobt met de niet-te-onthouden adressen in deze stad: 44th Street west 571 bijvoorbeeld, of 3d Avenue 947.

Op de Veluwe dreigt een teveel aan wilde zwijnen. Maar de echte kampeerder weet er wel raad mee!

Een gevolg van de vergrijzing is dat er steeds meer honderdjarigen in Nederland zijn. Of het wel zo prettig is zo oud te zijn, betwijfel ik, maar onderzoekers wrijven zich in de handen!

Gemeenschappelijk internet heeft de toekomst. Maar het duurt nog even.

Deze zomer hadden wij in ons zomerhuisje een onverwachte gast. Een aanlooppoes. 

 In een doos met ansichtkaarten zat deze kaart.

Een zoekplaatje: zoek de oude man.

Helaas, ik kan hem niet vinden!

 Bedenk hierbij een onderschrift met daarin de naam 'Rita Verdonk'.

Nu de zomer ten einde loopt, wordt het tijd voor een over-all evaluatie.

 In Malaga staat dit standbeeld van een beroemde schrijver.

Geen Spaanse schrijver.

Hij heeft een standbeeld in verschillende steden. 

Wie is hij?

Ludieke actie had je vroeger ook.  

Welk standbeeld werd hier met twee fietsen versierd?

Tip: De straat heette toen Noorder Amstellaan.

 Toch nog een bekende vrouw gevonden!

Wie is zij? Waar staat zij?

Tip: het beeld staat in Noord-Europa.

Waarom zijn er zo weinig standbeelden ter ere van een vrouw? En dan heb ik het niet over een bescheiden borstbeeld of reliëf, maar over een fatsoenlijk levensgroot standbeeld.

 Deze week maar eens een paar dames in brons.

Zoals deze vrouw met haar kar. Wie is zij? Waar staat zij?

Zoekend naar beelden van 'schrijvers, zittend op een bankje' kwam ik het beeld tegen van de Braziliaanse dichter Carlos Drummond de Andrade.

Hij kwam, hij zag, hij overwon.

Zelfs Fidel Castro viel voor hem. In Cuba staat dan ook dit standbeeld.

Van wie?

 Het nieuwe tv-seizoen begint. Heeft Jeroen er wel zin in?

 Voor alle liefhebbers van de Nederlandse taal:

Wie is dit?

 Deze schrijver zit op zijn praatstoel. 

Wie is het? Waar zit hij?

 We zien hier het borstbeeld van een schrijver, op de rug gezien.

Welke schrijver? En waar staat het?

 Deze bomen staan er niet zomaar!

Ze vormen samen iets.

Waar staan ze en wie heeft ze daar neergezet?

Het gemeentebestuur is er trots op: in Amsterdam wonen mensen van 177 verschillende nationaliteiten, en daarmee is het de multi-multiculturele hoofdstad van de wereld. Waar ben je dan eigenlijk trots op?  

Dit beeld heeft in 1955 op de Lijnbaan in Rotterdam gestaan.

De maker is een nog steeds bekende kunstenaar. Wie is het?

TIP: De maker is  ook een succesvol schrijver

Waar het beeld nu staat, zou ik graag willen weten. Weet u het misschien?

In augustus denk ik aan Woodstock. Al die popfestivals die op het scherm aan ons voorbijtrekken, zijn eigenlijk een remake van het eerste, het enige, het echte.  

We gaan nog even door!

Dit beeld staat in Amsterdam.

Waar? En wat is het verhaal erachter?

In Riga hoor je op straat Lets en Russisch. Zo op het eerste gehoor voor een toerist niet te onderscheiden. Maar na een paar dagen merk je een paar verschillen.

Letland is een klein land met een grote minderheid: Russen. Riga heeft zelfs 44% Russische inwoners. Dat gaat nog steeds goed, sinds de Letten in 1991 hun onafhankelijkheid kregen nadat het Russische Rijk uit elkaar gevallen was.

Nu even de grens over: Riga.

Op een wandeling door de stad kun je dit bouwsel tegenkomen.

Wie heeft het gemaakt en wat is het verhaal erachter?

Tip: Lees ook het logje hierboven!

 Dan nu een makkelijke: waar staat dit beeld?

En wie heeft het gemaakt?

 Zomerquiz: Waar staat dit beeld en wie heeft het gemaakt?

In het tuinieren heb je, zoals op alle belangrijke levensgebieden, de rekkelijken en de preciezen. Daarbij gaat het niet om het eindresultaat - dat komt vrijwel nooit overeen met wat je voor ogen stond - maar om de intentie.

Ik weet eigenlijk maar één situatie waarin gapen zin heeft. Als je in het vliegtuig bij stijgen en dalen last van je oor hebt, helpt gapen de drukverschillen in het oor op te heffen. Hetzelfde kun je bereiken door te slikken of je neus te snuiten, maar gapen helpt soms beter.

 Wanneer is het de beste tijd om je met een boek terug te trekken? Voor mij is dat de middag. Terwijl dat helemaal niet hoeft.

Voor wie het nog niet wist: de stoïcijnse dokter uit de ziekenhuissoap Grey's Anatomy, Dr. Preston Burke, keert na de zomer niet terug. De acteur Isaiah Washington heeft het verbruid bij de zender ABC.

Ronald Plasterk is een bevlogen man. En hij houdt wel van een uitdaging.

                                                         Er zijn te veel BN-ers op tv

Een geslaagde leeservaring bestaat uit een goede match tussen een boek en zijn lezer. En hoewel ik Grunberg een groot hedendaags schrijver vind, heb ik De Asielzoeker met moeite uitgelezen.

Na de schietpartij in Apeldoorn waarbij een vader van een kind van de basisschool Berg en Bos was doodgeschoten, hoorden we de verslaggever verklaren: 'De kinderen in de school hebben niets van de schietpartij meegekregen. Ze waren allemaal in de school toen het gebeurde.'  

De Mac was mijn eerste computer thuis. Sindsdien wil ik niet anders. Ik kan mijn weg op een pc wel vinden, maar de vensters en de programma's liggen me niet.

'Duizenden boeken moeten weer een boek voortbrengen. Ik weet nog niet hoe het eruit zal zien. Een engel zweeft door de kamer, hoop ik.'

 Schrijvers willen altijd van hun uitgever horen dat hun boek een bestseller is.  Dat was ook al zo in de negentiende eeuw.

Bob Dylan, gisteren 66 jaar geworden, moet eens voortmaken met deel 2 van zijn autobiografie. Het eerste deel Chronicles (Kronieken) smaakte naar meer.

 Ra ra, welk boek is dat?

Wie kent het nog? Het is uit 1967, maar nog steeds een bijzonder lied.

Het schijnt dat vrouwen beter zijn in multitasking dan mannen. Een kwestie van een andere hersenwerking. Maar als je ouder wordt en er geen beroep meer op wordt gedaan, vermindert  de  vaardigheid. Soepeltjes multitasking is er niet meer bij.

In Onze Taal kunnen lezers hun gal spuien over kromme zinswendingen en ander lelijk Nederlands. In het meinummer staan drie brieven over stopwoorden: oké, absoluut en precies.

Er ligt een nieuw tijdschrift in de schappen: Goodies. Gericht op de consument die miiieubewust wil winkelen maar toch wel graag mooie en dure dingen om zich heen heeft. Niks consuminderen dus, maar juist lekker veel uitgeven.

Verantwoord genieten, kan dat wel?

 Op 5 mei zullen de strandbeesten van Theo Jansen bij Ypenburg weer over het strand wandelen. De gigantische constructies  lopen op windkracht.

 Sommige dingen zijn niet te onthouden. Daarvoor is er het ezelsbruggetje. Alleen jammer als je ook dat vergeten bent!

Vorig jaar kocht ik het boekje 'Modewoorden van 2005'. Een impulsaankoop. Nu, na een jaar, is het verrassend om te zien hoe snel een modewoord ingeburgerd raakt. Of uit het taalgebruik verdwijnt.

Johan Cruijff, Nederlands voetballegende en meest geciteerde sportman, wordt 60. Hij heeft Nederland tot in verre landen, van Argentinie tot Indonesie, bekend gemaakt. Hij was een begaafd voetballer. En waar heeft iedereen het over? Zijn taalgebruik.

Je hebt moederdag, vaderdag, dierendag en secretaressedag. Dagen waarop we ons een schuldgevoel laten aanpraten en we dus eens goed uitpakken.

 Als  een van de laatste lezers eindelijk Joe Speedboot gelezen.  Een bijzonder boek, en dat is 't! En een intrigerend omslag.

Hoezo, vakantiedagen inleveren? Leerkrachten hebben die lange vakanties juist nodig om weer op adem te komen na wekenlang gestresst aan het werk te zijn geweest. Is dat niet een kip-of-ei probleem?  

Wouter Bos, Wouter Bos laat zijn dromen op u los! 

In Amsterdam is Tweede Paasdag een dag als alle andere zondagen. De winkels zijn open, de terrassen zitten vol, de toeristen staan in de rij voor het museum. Waarom dan toch dat gevoel dat je een extra vrije dag hebt?

Van al de huis- en hulpdieren die we in Nederland kennen, staat de ezel bekend om zijn koppigheid en domheid. Een vooroordeel waar 'De Ezelgedachte' iets aan wil doen.

Vandaag wordt ze 83 jaar, Doris Day, de eerste zangeres die ik bewonderde. De jaren vijftig, nog voor de rock 'n roll het podium veroverde. Doris Day zong mooi, danste mooi en was mooi.

Vandaag zitten de bavianen in het Noorderdierenpark in Emmen al een week lang op hun rots en staren ze allemaal één richting op. De dierentuin is overspoeld met mailtjes waarin een verklaring wordt geboden die de biologen nog niet hebben gevonden. Het kan gaan om dreigende ufo's , de overgang naar de zomertijd of een protest tegen de aanstaande verhuizing van de dierentuin. Vanwaar al deze aandacht?

Er zit een liedje in m'n hoofd maar ik kan niet op de woorden komen. Hoogst irritant en ook zo nutteloos. Want waarom onthou ik alleen de melodie?

 Ik zou het bijna vergeten: ja, het is weer lente!

(Klik op de afbeelding voor een groter beeld)

Wie een tijdje alleen maar RTL 4 kan ontvangen moet tot de conclusie komen dat nieuwslezen een buitengewoon spannend beroep is. Rick Niemann en Suzanne Bosman lezen niet, nee ze brengen het nieuws bij je thuis. En daar heb ik nou ook geen behoefte aan.

Potloden. Wie gebruikt er nog een potlood? Een timmerman misschien, of een sudokufanaat. Maar voor het dagelijks gebruik is een potlood onpraktisch.

Ik sta in de winkel en weeg het boek op mijn hand. Een kilootje? Voor een paperback niet weinig. Ruim duizend pagina's en een benauwde bladspiegel. Veel tekst dus, maar ik ben juist op zoek naar een dik boek. Een pageturner liefst.

 Alweer stemmen?

De boulevard langs het strand wordt werkelijk keurig onderhouden. Het is er altijd schoon, ondanks de vele, vele wandelaars die er elke dag lopen.

Eerst komt er elke ochtend een wagentje langs van waaruit een flinke straal water de stenen schoonspuit, daarna volgen de straatvegers en ten slotte de tegeltikkers.

Een bankje op het plein. De eerste die gaat zitten, neemt de linkerkant, de tweede de rechter. De ruimte ertussen blijft leeg.

Een echtpaar zoekt een leeg bankje en gaat ook links of rechts op de bank zitten. Er is nog plaats voor twee anderen, maar als je je plek strategisch kiest, kan er nog maar één bij.

Het nut van een dierentuin was dat de mens van dichtbij wezens kon zien die net als hij ogen, oren en een mond hadden maar er verder bizar uitzagen. Het educatieve doel stond voorop. Pas veel later kwamen de natuurfilms waarin dieren in hun natuurlijke habitat worden gevolgd. Wie gaat er dan nog naar een dierentuin?

'Nu laat mijn lichaam dagelijks van zich horen (zie hoe ik me moeizaam uit mijn stoel omhoogdruk en op moet passen niet om te vallen als ik sta). Ik onderga het in gedwongen lijdzaamheid, afgewisseld met buien van ongeduld en dat ongeduld weet geen toekomst om zich op te richten en draait dol op zijn plek.'

Het brein produceert gedachten. Mijn brein produceert slapeloze nachten.

Ben ik fanatiek? Zo heb ik mezelf nooit gevonden en ook in mijn omgeving geld ik meer als twijfelend en bedachtzaam.

Het systeem van supermarkt-karren werkt zo dat de laatste die teruggebracht wordt, ook weer het eerst eraf gehaald wordt.

Er zijn tijdschriften en tijdschriften. De scheidslijn ligt wat mij betreft bij: wat bewaar je en wat niet? 'Onze Taal' is een twijfelgeval.

Wikipedia, de onvolprezen online encyclopedie, bevat teksten in vele talen, waaronder  'Simple English'.

 Het stond opeens op de schuttingen van Amsterdam, een kreet vol belofte.

Stel dat iemand je voorstelt een bedrag van 20 euro te verdelen: jij 4 euro en de ander 16 euro.

Nu ik eindelijk, eindelijk een vakje rood mocht maken, valt er een last van me af. Alle besluiteloosheid, het zwe(r)ven tussen partijprogramma's en stemwijzers, het is verleden tijd!

Tijd voor een quizje!

Ik heb geen heimwee naar mijn jeugd, maar mijn geboortehuis zou ik nog wel eens willen zien - als dat mogelijk was. Ik denk dat veel mensen dat hebben, het is per slot van rekening de eerste plek op aarde waar je geleefd hebt. Daar is het begonnen. 

'U spreekt met Lisa Jansen van blablabla. Spreek ik met mevrouw V.?

'Ja...'

Egypte koestert zijn toeristen. In het hotel is het personeel supervriendelijk, iedereen is er duidelijk op getraind de westerse bezoeker in de watten te leggen.

Zwemmen is niet mijn favoriete bezigheid. Ik draag al sinds mijn kindertijd een bril met sterke glazen en voelde me op zwemles, temidden van een joelende horde links en rechts voorbijschietende kinderen, zonder bril hopeloos tekortschieten.

In de Rode Zee gebruikt een grote groep dolfijnen overdag een lagune als rustplaats, door een koraalrif tegen wind en weer beschermd. Tegen de toenemende stroom bootjes met toeristen is hun huis echter niet bestand, ondanks maatregelen om het toeristenbezoek in te dammen. De dolfijnen hebben er nu zelf iets op gevonden.

'Deelnemen is belangrijker dan winnen' hoort vast wel tot onze normen en waarden. Maar vraag het aan hardlopers, schaatsers en andere sporters en het antwoord is: nee, je doet mee om te winnen! Alleen verliezers putten er enige -schrale- troost uit.

Je rijdt al een uur door de woestijn. Zand, stenen, een verre horizon, zo nu en dan een tegenligger. Je vraagt je af of iemand je zou vinden als je hier met autopech stil komt te staan. En dan is er opeens een bordje uit een vreemde wereld: Zzyzx Road.

De gulden mag dan definitief tot het verleden behoren, gevoelsmatig is hij nog lang niet vervangen door de euro. Pardon, halve euro.  

Eens in de vier jaar word ik overvallen door een grote moedeloosheid: het is weer tijd om te stemmen. Natuurlijk, mijn verstand heeft allang besloten naar wie mijn stem zal gaan, maar mijn hart zegt anders. Het resultaat is twijfel.  

 Goedemorgen dames Ping!

Was het ontbijt naar wens?

De brokjes goed uitgezocht,

Het water vers getapt?

Het was gisteren weer een en al vogelgeluid, na dagen van stilte. Trekvogels, dachten wij, zo te zien zwaluwen. Veel getwiet en getwet in de tuin. Vogelgeluiden nodigen uit tot nadoen. Waarom eigenlijk? Een reactie op je eigen getwiet krijg je immers nooit.

 Er valt een foto uit de kast. Hij brengt me terug in de tijd, naar een drukke vijfbaans Amerikaanse snelweg, ergens in de jaren '90. Op de snelweg kun je je erg eenzaam voelen.

Soms, als ik 's avonds m'n armen met Deet bespuit om de muggen en een late vlieg van me af te houden, dringt de geur uit mijn jeugd m'n neus binnen: de zoetige wolk insecticide waarmee elke avond de slaapkamers in Nederlands-Indië insectenvrij werden gemaakt.

  Reacties kunnen weer geplaatst worden. Jullie zijn van harte uitgenodigd!

Kinderziekte zorgt ervoor dat de reageerfunctie het nog even niet doet. Vanaf zondag 17 september is alles weer in orde. Excuses, Maja... :-(

Je loopt naast je geliefde op straat, man links - vrouw rechts, of omgekeerd. De ervaring leert: naarmate je elkaar langer kent, loop je vaker op dezelfde manier naast elkaar. Er ontstaat op den duur een favoriete kant waar je je allebei gelukkig in voelt.

 Het moment van in slaap vallen vind ik een merkwaardig moment. De hele dag ben ik met van alles bezig, maar aan het eind kan ik er niet bewust een punt achter zetten en de slaap over me afroepen. Ik wacht maar af, het overkomt me.

 In Noorwegen koop ik een zakje pinda's, waarbij ik afga op de afbeelding en de tekst 'Salted. Delight in many ways'. Dat is dan ook meteen de enige Engelse tekst, verder staan er drie onbekende woorden op: suolapähkinöitä, jordnøtter en peanøtter.