Ik probeer het nog maar eens:
la la la la
la la la la
la la
la la
la la la la
Over enige tijd kan ik het voor de computer in een microfoon zingen en de zoekmachine vindt daarop de melodie + tekst + diverse uitvoeringen. Wat een uitkomst zal dat zijn!
Nog maar eens proberen:
herma frodiet
herma frodiet
herma
herma
herma frodiet
Dat is het niet, maar het klinkt wel lekker. Ik heb een vage herinnering aan sportwedstrijden, of een wedstrijd op de buis. Ajax?
In een column van Robbert Dijkgraaf in de NRC lees ik dat in de evolutie onze communicatie middels muziekklanken wellicht voorafging aan de ontwikkeling van taal.
Net als vogels en dolfijnen zouden wij door muzikale klanken met verschillende intonatie en ritme met elkaar hebben gesproken.
Robbert Dijkgraaf is theoretisch fysicus en doet onderzoek op het gebied van de snaartheorie over de aard van elementaire deeltjes. Als ik het goed begrijp komt daar alles met alles samen.
Ook in deze theorie over het evolutionaire nut van muzikaliteit komt veel samen. In ieder geval zou het voor mij verklaren waarom een melodie zich zo in je hersens kan vastzetten.
Het heeft ook te maken met de gevoeligheid van sommige hersencentra voor emoties. Die hersencentra zijn evolutionair ouder dan die voor taalverwerking. En is muziek niet nauw met emoties verbonden? Je hoeft niemand het verschil tussen majeur en mineur uit te leggen, de impact daarvan is universeel.
Kortom, muziek heeft een emotionele boodschap en daarom gaat die melodie niet uit m'n hoofd. Wel een vrolijk lied, moet ik zeggen:
koffie verkeerd
koffie verkeerd
kofiie
koffie
koffie verkeerd
Ik geef het op, mijn brein kan de juiste woorden niet vinden! Wie weet het?
.
