Het nadeel van een groot huis is dat je gemakkelijk een verzamelaar wordt, maar op een zeker moment gaan de stapels tijdschriften je toch tegenstaan. De bezem erdoor!
Personal organizers leren je dat je bij overvolle kasten alles in drie stapels moet leggen: wat kan weg, wat moet blijven omdat je eraan gehecht bent, en wat zijn de twijfelgevallen. De laatste verdienen een tweede leven: naar de kringloopwinkel. Geldt dat ook voor tijdschriften?
Een archieffunctie hebben oude VN's, Opzij's en woontijdschriften niet meer, dus die gaan na lezing gewoon de papierbak in.
Maar ik heb nog wel de laatste VN's van vóór de vorige restyling, en van Opzij heb ik ooit de themanummers bewaard. Ergens liggen oude HP's, nog zonder 'de Tijd'. Van het blad Amerika, helaas ter ziele, heb ik nog vele jaargangen, evenals van Moesson, het blad voor Indische mensen. Kunstschrift, het blad voor leken in de beeldende kunst, is te mooi om weg te doen, dat is ook duidelijk. Literaire tijdschriften bewaar ik ook.
Een twijfelgeval is echter Onze Taal. Ooit was het nuttig en leuk om het voor het werk te lezen, en te bewaren, maar nu? Ik doe de taaltest, ik lees de rest nog steeds met plezier, en ik bewaar uit gewoonte het blad. Zelfs heb ik ooit de cd-rom met het archief van 1932 tot 2000 aangeschaft.
Wel interesseert het me steeds minder. De dialecten, de spellingkwesties, de eigenaardige uitdrukkingen, het wordt te veel. Zeven jaargangen. De stapels groeien, wat doe ik ermee?!
Ik heb alleen moeite met weggooien. Help! Ze zijn nog niet toe aan de papierbak.
Misschien wil iemand ze hebben, als leesvoer voor de lange wintermaanden?
