Eigenlijk heb ik niets tegen een windmolenpark, als het maar een beetje esthetisch is opgezet. De rij windmolens bij Lelystad bijvoorbeeld zijn een lust voor het oog. Het is alleen zo jammer dat er achter de molens met drie wieken enige tijd geleden molens met twee wieken werden gezet. Dat kan toch niet! Het ritme klopt niet, de rust is weg.



Maar gisteren, in het Amsterdamse stadsarchief, zag ik in een vitrine een prent van de Kostverlorenvaart in vroeger eeuwen, waarop de bedrijven langs de vaart zijn afgebeeld, compleet met her en der een molen. Kijk bijvoorbeeld naar deze prenten. Het landschap zag er rommelig uit, maar niemand die zich daaraan stoorde.

Dan ga je toch anders naar de huidige windmolenparken kijken.